All Time Low op hun nieuwe album 'Mosh-Pit-Inside-Your-Bedroom' en Navigeren in quarantaine

Uw Horoscoop Voor Morgen

Weten

Stuur Me Per E -Mail Toon Op De Site

Sinds de oprichting in 2003 is All Time Low uitgegroeid tot een van de meest succesvolle poppunkbands aller tijden. Hun nieuwe album, Wake Up, Sunshine, is een terugkeer naar vorm voor de band, met pakkende hooks en meezingrefreinen in overvloed. De eerste single van het album, 'Some Kind of Disaster', is een ode aan de moshpit in je slaapkamer - iets waar we ons allemaal mee kunnen identificeren in deze quarantainetijden.

Joe DeAndrea

Met dank aan Jimmy Fontaine

De muziekindustrie (en de wereld als geheel) staat misschien stil vanwege de COVID-19-pandemie, maar de muziek stopt niet voor All Time Low.

In de loop der jaren heeft het pop-rockkwartet hun geluid door de handschoen gehaald en uiteindelijk genoegen genomen met een mix van poparena-stijgende rock en slimme, jeugdige teksten. Hun achtste full-length, Word wakker, zonneschijn , uit op 7 april via Fueled By Ramen, is een magnum opus. Lead single Some Kind of Disaster zette de wielen in beweging met een anthemisch rockgeluid aangedreven door massieve gitaren, terwijl de aanstekelijke Uitslapen liet zien hoe snel de band in staat was om terug te keren naar hun poppunk-roots van weleer.

Zanger Alex Gaskarth sprak met MaiD Celebrities over zelfisolatie, nieuwe muziek en waarom het belangrijk was dat All Time Low zich aan hun releasedatum hield.

Ten eerste, hoe gaat het de afgelopen weken?

zac efron en channing tatum

Ondanks alles houden we vol en houden we ons gedeisd. De geest is hoog. We proberen weg te blijven van mensen en rekening te houden met anderen. Mijn vrouw en ik hebben ons bezig gehouden. Ironisch genoeg is niets te doen hebben een welkomstgeschenk, want er is hier altijd zoveel te doen.

Maar ik ben verdrietig voor alle anderen en ik ben verdrietig voor de mensen die hierdoor zwaarder worden getroffen. Het is gemakkelijker te weten dat we hier allemaal samen in zitten

Met zoveel artiesten die hun release uitstellen, waarom wilde je doorgaan met de straatdatum van de LP?

Het is echt frustrerend dat we niet naar buiten kunnen om shows voor mensen te spelen. Daarom maken we muziek. Maar ik ga hier niet zitten met zoiets van, wee mij, COVID-19 heeft mijn platenrelease verpest... Zo gaan we dit niet aanpakken

Het grootste besef dat we hadden was dat deze plaat nog moet uitkomen. Je hebt gezien dat andere artiesten hun schema's uitstelden - en meer macht voor hen kregen - maar hoe meer we erover nadachten, hoe meer we dachten dat de muziek een mooie, welkome release zou worden voor mensen, vooral onze fans. Het gaat niet om het verkopen van platen, het gaat om het leveren van nieuwe muziek aan onze fans, zodat ze zich hopelijk beter voelen in een tijd waarin er veel onzekerheid is.

Heb je gemerkt dat je meer muziek schrijft nu je veel meer thuis bent?

Eerlijk gezegd heb ik me er niet op gefocust. Als we eenmaal een album af hebben, voelt het alsof … ik wil niet zeggen dat er een gewicht is opgeheven … maar het is als, Ah, ja, ik ben voorlopig klaar met het creatieve proces, dus ik stap er daarna een beetje vanaf Dat. Met alles wat er gaande is, ben ik eigenlijk geïnspireerd om me neer te hurken en weer iets te maken. De jeuk is eerder terug dan ik had verwacht.

Wat verschilde er tijdens deze albumsessies die leidden tot 15 nummers?

We hadden moeite om het te verkleinen. We hadden er meer dan 15 waar we van hielden, maar meer dan 15 is overdreven. Dit voelde als de sterkste weergave van het oeuvre dat we probeerden te maken. Je ziet steeds meer artiesten langere platen uitbrengen omdat mensen zo snel consumeren. Het is cool om iets uit te brengen dat wat gewicht heeft.

Aan de ene kant verhoogt een langer album de streamingaantallen, maar met een korter album gaan mensen er snel doorheen.

Ik heb dat nooit analytisch bekeken. Ik benader het altijd als wat voelt als het beste album. Misschien ben ik een beetje ouderwets. Ik luister graag van voren naar achteren naar een plaat - dat is voor mij altijd een ervaring.

Zo is deze uiteindelijk geworden wat hij is. We sloten ons tijdens de zomer op in Palm Desert en veel ervan werd voltooid met ons allemaal daar onder één dak. Het gaf het hele album echt een goede energie.

Vorig jaar brachten jullie twee EP's uit van Simple Creatures, jullie zijproject met Blink-182's Mark Hoppus. Is er iets van die ervaring in deze plaat geslopen?

Wat leuk was aan het verkennen van Simple Creatures, was dat ik daardoor in een aantal rare ideeën kon duiken die waarschijnlijk niet zouden hebben gewerkt met All Time Low. In dat opzicht kwam ik terug naar All Time Low met een heel nieuw perspectief en een heldere geest in wat ik met de band wilde doen.

Het album heeft zo'n feelgood, zomers gevoel. Het is een beetje bitterzoet dat het nu niet op die manier kan worden ervaren.

Dit was absoluut bedoeld als een soort record voor rijden met de ramen naar beneden. Nu denk ik dat het meer een soort plaat is om een ​​mosh-pit-in-je-slaapkamer te beginnen. [Lacht]

Wat het ook is, ik hoop alleen dat het mensen wat geluk brengt in deze wilde tijden. Het is een rare tijd om iets uit te brengen waar ik mee worstel. Waarom maken we dit over onszelf? Hopelijk verandert het, zodra we weer naar buiten en in onze auto's mogen, van een mosh-pit-in-je-slaapkamer-album in dat zonovergoten, knallende-door-je-luidsprekers-album dat het bedoeld was.