Analyse van Harry Styles: hoe de zanger evolueerde tot de onofficiële frontman van One Direction

Harry Styles is een van de meest populaire zangers ter wereld. Hij is vooral bekend als lid van de boyband One Direction. One Direction werd opgericht op The X Factor in 2010 en werd een van de meest succesvolle bands in de geschiedenis. Ze brachten vijf albums uit, die allemaal bovenaan de hitlijsten stonden in meerdere landen, en begonnen aan vier wereldtournees. In 2016 kondigden ze een onderbreking voor onbepaalde tijd aan. Tijdens zijn tijd bij One Direction ontwikkelde Harry zich tot de onofficiële frontman van de band. Hij was de leadzanger van veel van hun grootste hits, waaronder 'What Makes You Beautiful' en 'Night Changes'. Hij schreef ook of co-schreef verschillende nummers voor de band, waaronder 'Little Things' en 'Best Song Ever'. Harry is nu begonnen aan een solocarrière. Zijn titelloze debuutalbum kwam uit in 2017 en kwam binnen op nummer één in het VK en de VS. Het album werd geprezen door critici en bevat de singles 'Sign of the Times' en 'Sweet Creature'. Harry werkt momenteel aan zijn tweede album, dat in 2019 moet verschijnen.

Ali Szubiak

Getty-afbeeldingen

lana del rey albumhoes

Het was nooit de bedoeling dat One Direction een centraal punt zou zijn, geen enkele kracht, geen megaster of ontsnappingslid. Ze werden gepresenteerd als de antithese van de boybands die voor hen kwamen - er is hier geen goed geoliede machine, alleen een groep zangers die over het podium dartelen als een kolonie wilde katten wiens poten voor het eerst sinds geboorte. Hun openhartigheid heeft een onmiskenbare charme, iets tastbaars maar onverklaarbaars dat schreeuwt 'Een van ons!' aan hun legioenen fans. One Direction is de elke man en de elke man die elk meisje wil. Ze doen goed werk door een verenigd front te demonstreren. Het maakt deel uit van hun aantrekkingskracht.

Maar we zouden onszelf voor de gek houden als we het pure magnetisme, charisma en de charme van hun door de media aangestelde, onofficiële frontman, Harry Styles, zouden ontkennen. Tieners hebben heiligdommen gebouwd langs een snelweg in Los Angeles die ooit beladen was met zijn braaksel, ze hebben dat braaksel verzameld in een poging het op eBay te verkopen, ze zijn buiten adem geraakt in de buurt van hem, zeker hun woorden. Elk fanaccount, persaccount, meet-and-greet van 20 seconden, wijst erop dat hij respectvol, vrijgevig, aardig en aantrekkelijk is. In het kort? Harry weet precies wat hij doet.

Dus toen hem werd gevraagd om de 21ste verjaardag te vieren van een jongen die vijf jaar geleden nauwelijks op de radar van de wereld stond -- een mijlpaal, dat was zeker -- bleek het een moeilijke taak te zijn. Hoe vat je precies de volledige delen van Harry Styles samen -- die welke volwassen mannen en vrouwen doen huilen en kwijlen en kwijlen -- zonder een klein beetje te klinken gek gek gek ? Kan het worden gedaan? Kort antwoord: Nee. Lang antwoord: We zullen het proberen.

De realiteit is dat Harry's aantrekkingskracht op de een of andere manier leeftijd en geslacht overstijgt. Je mag One Direction (nog) niet leuk vinden of respecteren, maar je denkt waarschijnlijk dat Harry Styles een goede kerel is. Maar waarom is dat? Hoe ging hij van slappe jongenswonder naar grappen maken met mensen als Kelly Osbourne en Rod Stewart, en toch zijn massale aantrekkingskracht behouden?

Fans volgen elke beweging van hem, maar niemand begrijpt ooit wat Harry's tweets echt betekenen en hij heeft deze merkwaardig eentonige manier van spreken. Hij braakt woorden en zinnen uit met het tempo van een schildpad die zich door een kuil stroop worstelt. Harry is de koning van het geconstrueerde mysterie, maar toch slaagt hij er op de een of andere manier in om vertederend nederig te blijven en, laten we zeggen, echt.

En dat is het probleem, nietwaar? Het probleem met de meeste beroemdheden is de nevenschikking van hun menselijke fouten met hun buitenaardse publieke persona's. Als ze geen fouten maken, vertrouwen we ze niet. Als ze fouten maken, breken we ze af. Het is moeilijk om de juiste balans tussen die twee te vinden. Het ding met Harry is, we zagen zijn beroemdheid gebeuren, het voelt een beetje minder gefabriceerd als een overgang. Harry werd niet tot in de puntjes gekleed in Burberry en Givenchy naar de publieke sfeer gebracht. Hij droeg slecht passende, wijde kleren. Hij had een lastig podium. Hij was echt een van ons. Dat waren ze allemaal.

Laten we eens terugkijken, zullen we? Harry was ooit een connaisseur met een coltrui en een voorliefde voor vlinderdasjes en blazers. Misschien geïnspireerd door de mot die permanent op zijn buik prijkte, veranderde hij in de loop van twee jaar langzaam uit zijn cocon als een getatoeëerde hipster, compleet met vette mannenknot en hakken, glitterlaarzen.

ridder uit de echte wereld sterft

Harry is beslist oubollig, luistert naar papa-rock, gaat om met oude jongens. Harry helpt fans een aanzoek te doen aan hun partner, hij werd een publieke supporter van Emma Watson & aposs campagne voor gendergelijkheid, ondersteunt homohuwelijk . Hij schept op over het kijken naar &aposThe Notebook's met vrienden -- geen ironie of sarcasme. Zijn dit eigenschappen die iedereen zou moeten bezitten? Absoluut. Harry zou een gouden ster moeten krijgen omdat hij fatsoenlijk is, omdat hij het absolute minimum doet. Maar in een wereld waar iemands bro-ness nog steeds wordt gezien als de norm, het toppunt van mannelijkheid, begrijpen we waarom het ertoe doet.

alle beroemdheden gelekte icloud-foto's

Dit zijn allemaal dingen die door het fandom in het algemeen worden waargenomen, dingen die de gewone One Direction-fan nog meer geliefd hebben gemaakt bij Harry -- alsof we meer redenen nodig hadden om verder in de spiraal te vervallen die houdt van een lid van 's werelds populairste boyband. Op de lange termijn doet dit er allemaal niet toe. We zijn allemaal een wirwar van zenuwuiteinden, botten en pezen, we creëren onze eigen realiteiten. En in de wereld van het tienermeisje regeert Harry oppermachtig.

In een poplandschap waar de &apos80s throwback meer elektronica is dan wat dan ook, koos One Direction voor de cheesy rock route met hun laatste release, &aposFour.&apos We kunnen deze evolutie in hun sound specifiek op Harry pinnen, maar hij is ongetwijfeld de rock ster van de groep. Hij post Nirvana-foto's op Instagram, werd gespot tijdens een Fleetwood Mac-concert, gaat uit met oudere vrouwen, jongere vrouwen, elke vrouw. Hij heeft die keelgrom die hem verder stuwt dan de status van Miscellaneous Boy Band Member. Als Liam de patriarchale figuur van One Direction is, is Harry hun slechterik-met-een-hart-van-goud. Taylor Swift, het toppunt van popperfectie, de tour-de-force van &apos1989,&apos is over iemand specifiek geschreven, oké, zeker. Maar Harry is in elk opzicht de James Dean-dagdroom die ze suggereert dat hij is - lang haar, gladde rug, wit t-shirt? Tuurlijk, we hebben ons ook door hem naar huis laten brengen.

Het is niet vaak dat je het gevoel hebt dat je een tweede puberteit doormaakt. Dat je door een lange, magere mengelmoes van ledematen, inkt en haar - niet minder dan vijf jaar jonger dan jij - die waarschijnlijk toch voorbij de verblindende podiumlichten kan en zal kunnen kijken, over de vloer van een stadion wordt geblazen, genoeg zou zijn om je in alle opzichten te laten schreeuwen hoofdletters naar Twitter. Maar voor degenen onder ons ouder dan 18 jaar die op een bepaald moment zo volledig voor One Direction zijn gevallen, is dat precies wat het is. En als Harry je favoriet is, voel je dat des te meer.

En dus reiken we een heel gelukkige 21e verjaardagswens uit naar de onuitwisbare Harry Styles. Ik heb onlangs de vijfde verjaardag gevierd van mijn wettelijke bekwaamheid om te drinken, dus ik ben bij je, Harry. Ik zeg dat de drankjes voor mijn rekening zijn, maar laten we eerlijk zijn, ze zouden helemaal voor jou moeten zijn.

Bekijk foto's van One Direction door de jaren heen!