en NSYNC Toen Ally Brooke voor het eerst in de schijnwerpers werd gezet als onderdeel van de enorm succesvolle groep Fifth Harmony, was ze nog maar een tiener die haar weg probeerde te vinden in de muziekindustrie. Tegenwoordig is ze een kracht om rekening mee te houden. In haar nieuwe boek, Finding Your Voice, dat vandaag uitkomt, vertelt Brooke over haar reis naar zelfacceptatie en empowerment, en deelt ze verhalen over van alles, van lichaamsschaamte door online trollen tot opkomen tegen seksistische muziekmanagers. 'Zo lang heb ik mijn meningen en opvattingen voor mezelf gehouden omdat ik geen ophef wilde maken', schrijft Brooke in de inleiding van het boek. 'Maar toen ik me eenmaal begon uit te spreken en mijn platform gebruikte om andere mensen te verheffen, vond ik mijn kracht.' Sinds ze solo is gegaan, is Brooke een uitgesproken pleitbezorger geworden voor sociale rechtvaardigheid en gebruikt ze haar platform om zich uit te spreken tegen racisme, seksisme en andere vormen van discriminatie. In Finding Your Voice bespreekt ze openhartig de uitdagingen waarmee ze zowel in als buiten het publieke oog werd geconfronteerd, en biedt ze lezers een intieme kijk op haar leven, zowel op als buiten het podium.
Jacklyn Krol
Met dank aan Bondgenoot Brooke
acteurs in de film the notebook
Bondgenoot Brooke vestigt zich opnieuw in de muziekindustrie, dit keer als solo-act en auteur, maar wat nog belangrijker is, als een vrouw die haar eigen verhaal en lot in handen heeft.
Op 13 oktober de eerste Vijfde harmonie lid heeft een memoires uitgebracht, Uw harmonie vinden: droom groots, heb vertrouwen en bereik meer dan u zich kunt voorstellen . Het boek beschrijft haar vroege dagen van muzikale aspiratie, haar tijd in de groep - zowel de goede als de slechte - en het begin van haar solocarrière. Haar autobiografie onthult ook enkele van haar donkerste worstelingen, van middelenmisbruik tot omgaan met seksistische en beledigende leidinggevenden in de muziekindustrie, evenals feestelijke momenten, zoals een contract bij een platenlabel en haar eerste acteerrol.
Hieronder praat Ally Brooke met MaiD Celebrities over haar nieuwe boek, haar ongelooflijke reis vol beproevingen en beproevingen, en de opwindende projecten - van haar eerste filmrol tot haar dansvloervriendelijke nieuwe muziek - die rond de snoek komen.
Je begint je boek met een fragment over hoe je 2012 x Factor auditie is bewerkt . Welke misvattingen denk je dat kijkers daardoor in het begin over je hadden?
Ik had het gevoel dat ze me bewerkten om er oppervlakkig en idioot uit te zien en dat ik om verkeerde redenen in de competitie zat, voor roem of om een imperium te hebben. Dat is niet wat mijn doel was, mijn doel was om in de competitie te zijn vanwege mijn liefde voor muziek. Toen ik de auditie zag, wist ik dat ze zulke belangrijke dingen weglieten, zoals mijn familie, reis, een te vroeg geboren baby zijn en een schreeuw geven naar San Antonio, al deze dingen. Toen mijn auditie werd uitgezonden, werd mijn angst bevestigd door naar YouTube te gaan en de reacties na mijn auditie te zien, ze waren gewoon absoluut verschrikkelijk. Ze noemden me alle namen in het boek, van verschrikkelijk en hongerig naar roem tot het B-woord. Het was haat na haat na haat. Het bevestigde echt dat: 'Oh mijn god, ze hebben me afgeschilderd als een ander personage dan ik ben.' Ik was helemaal gekweld en diepbedroefd omdat ik zo hard heb gewerkt voor deze droom en deze kans. Voor een show om wat creatieve bewerkingen uit te voeren en in zekere zin mijn eerste kans gewoon te verpesten, was het verschrikkelijk. Niet alleen voor mij maar ook voor mijn gezin.
Je bent onlangs begonnen over je maagdelijkheid en geloof. Was het moeilijk om over je beslissing te schrijven? maagd blijven tot het huwelijk ?
Iets dat zo persoonlijk en zo betekenisvol is, is mijn maagdelijkheid. Dat in een boek kunnen delen, was een heel mooie manier om mijn overtuigingen en persoonlijke keuzes aan mijn fans te laten zien. Het boek was de perfecte gelegenheid om dat te doen. Natuurlijk hou ik van andere mensen en steun ik ze als ze niet dezelfde keuze maken als ik. Wat muziek betreft, voor mij is het nog steeds belangrijk om te zijn wie ik ben, een vrouw, flirterig, leuk, sexy... Dat is helemaal prima en ik denk dat daar iets geweldigs aan is.
Hoe weet je wanneer iets te sexy is?
Ik sta mezelf absoluut toe om flirterig en brutaal te zijn, maar er is een lijn. Het is leuk om sexy te zijn, maar als het te seksueel is, kap ik dingen af of zeg ik: 'Oh, ik kan die tekst niet zingen' of 'Ik ga me niet zo kleden'. Het vinden van een balans voor mezelf was geweldig en ik heb onderweg veel geleerd. Van sommige teksten zou ik willen dat ik ze kon veranderen, maar daar heb ik van geleerd. Nu voel ik me zo bekrachtigd en gesteund als soloartiest en met mijn team om mezelf echt uit te drukken op een manier waar ik me prettig bij voel. Nogmaals, het is prima om flirterig te zijn, maar voor mij heb ik mijn grenzen en daar houd ik me nu aan.
Je was op je gemak bij het zingen van het seksueel geladen tweede couplet in Work From Home. Hoe heb je je stem gevonden om voor jezelf op te komen als het gaat om het nemen van muziekgerelateerde beslissingen in de toekomst?
Toen we Work From Home opnamen, was ik zo moe. Ik was gefrustreerd en ik had die nacht niet geslapen, er kwamen veel factoren bij kijken. Ik had gewoon niet de kracht om [voor mezelf] op te komen en ik wist dat als ik dat deed, het een gemakkelijk gesprek zou worden. Ik had gewoon geen zin in conflicten of ongemakkelijk zijn, dus zong ik die tekst. Zoals ik in het boek uiteenzet, belde ik mijn moeder als: 'Ik zit vast aan deze regel en ik weet niet wat ik moet doen.' Ze zei: 'Nou, je kunt niets anders doen dan leren en gewoon verder gaan.'
Toen had ik niet het vertrouwen om me uit te spreken. Ik heb spijt van [de beslissing], maar nogmaals, ik ben zo trots op ons werk en ik hou van dat nummer. Ik heb geleerd van die tijd. Ik heb het gevoel dat ik me had kunnen uitspreken, maar ik had niet de kracht, en daar moet ik mee leven. Nu ben ik in de buurt van mensen die me aanmoedigen en helpen om op te staan als ik het gevoel heb dat een tekst niet goed is [voor mij]. Nu heb ik het vertrouwen na zoveel jaren zelfgenoegzaam en bang te zijn geweest om iets te zeggen. Nu heb ik het vertrouwen omdat ik hier voor altijd mee zal leven, vooral in mijn solowerk. In staat zijn om te zeggen: 'Laten we de lijn veranderen', zijn mensen meestal zo aardig en respectvol. Het is een makkelijker gesprek dan ik dacht.
Lezen over je overgang van in een groep zitten naar soloartiest worden, wat was het moeilijkste aspect voor jou?
Het moeilijkste was het vinden van mijn team en label. Het was een zeer zware reis en een moeilijke weg omdat ik geconfronteerd werd met onverwachte afwijzingen van vier labels en op dat moment waren dat de enige opties voor mij. Je kunt je voorstellen hoe kapot ik was. Ik wist niet wat er zou gebeuren, ik wist niet hoe ik muziek zou maken, of dat ik ooit weer muziek zou maken omdat ik een label zou hebben om het te verspreiden.
wat is er gebeurd met het zusterteam
Net zoals God zo vaak doet, opent hij de deuren die geen mens zou kunnen sluiten, zelfs als de mens ze sluit, kan hij ze weer openen. Hij opende de deuren naar Latium en Atlantic, uiteindelijk tekende ik bij hen en dat was een reis op zich. Het was veel moeilijker dan verwacht, ik liep vertraging op. Veel mensen vergeleken me met de andere meisjes en zeiden dingen als: 'Hé, iedereen heeft muziek uitgebracht behalve jij.' Dat droeg bij aan mijn angst. Alleen al door het gesprek met Charles [Chavez, oprichter van Latium], hielp hij me echt om alles in perspectief te plaatsen. Hij zei: 'Als de tijd rijp is, zal alles op zijn plaats vallen. Je wilt je eerste single niet overhaasten of je kwaliteit in gevaar brengen om een tijdlijn te halen.' Hij had gelijk.
Je schrijft over hoe ontmoedigend en wreed Los Angeles en de entertainmentindustrie kunnen zijn. Was er een tijd dat je dacht dat je het niet aankon?
Oh ja! Dus ik schrijf over een donker moment dat ik [veel] hopeloosheid en wanhoop had in mijn hotelkamer, en ik had me nooit eerder tot iets anders gewend dan mijn geloof voor troost en om mijn pijn te verzachten. Maar die avond gebeurde er zoveel binnen de groep [Fifth Harmony]. Er was zoveel mediagekte. Ik had te maken gehad met veel wrede behandeling in de branche en mensen die echt gemeen tegen me waren en beledigend. Elke keer als ik iets zei, kreeg ik meer misbruik te verduren. Mensen [waren] echt gemeen en lelijk tegen me met hun woorden en op een gegeven moment kan een mens maar zoveel hebben. Vooral als artiest moet je naar buiten gaan en glimlachen en als je dat niet doet, kan je carrière in gevaar komen.
Dat alles leidde tot dit donkere moment in mijn hotelkamer waar ik mezelf wegdronk. Ik dronk om de pijn te verdoven en het was een vreselijke dag. Ik voelde me gewoon zo leeg, alleen, hopeloos, waardeloos. Godzijdank voor mijn toenmalige tourmanager, Will, over wie ik in het boek schreef, die binnenkwam en me redde, voor me bad en me troostte tijdens een van mijn donkerste momenten. Hij herinnerde me eraan dat hoewel de dingen duister leken, God een plan heeft en dat ik daar op een dag doorheen zou komen en dat heeft me enorm geholpen. Daar ben ik wel doorheen gekomen en daarom was het zo belangrijk om over het verhaal te schrijven. Ik schaamde me en schaamde me en ik wilde niet dat iemand me veroordeelde.
Tegelijkertijd ging het verhaal bijna niet over mij, maar over de lezer. Zoveel mensen voelen zich zo en zoveel mensen hebben middelenmisbruik [problemen] of wenden zich tot dingen die ze niet zouden moeten doen. Ze laten zien dat: 'Hé, ik weet hoe je je voelt, ik heb dat meegemaakt, maar ik beloof je dat er licht is aan het einde van de donkere tunnel en dat je hier doorheen komt' - dat was mijn missie en doel door te delen dat verhaal.
Je pakt seksisme in muziek aan, inclusief een interactie met een vreselijke muziekmanager. Wat zou je een andere vrouw vertellen die met iets soortgelijks te maken heeft over hoe daarmee om te gaan?
Emily Atack en Harry Styles
Ik wil vrouwen aanmoedigen om sterk en stevig te staan en te weten dat je voor jezelf kunt opkomen. Je hoeft niet bang te zijn, je hoeft dat soort walgelijk gedrag niet te tolereren. Het is verbazingwekkend dat we nu in 2020 in een wereld leven [waar] dat soort gedrag niet wordt geaccepteerd en ernstige gevolgen heeft. Toen het mij in 2016 overkwam, kon je niets zeggen, je kon niets zeggen. Het was zo'n vreselijk gevoel om je zo vernederd, vernederd en niet gerespecteerd te voelen. Het gevoel hebben dat je niets kunt doen, je hulpeloos bent, of als je iets zegt, kun je in de problemen komen, wat het meest gekke, ironische is. Weet gewoon dat je dat niet hoeft te accepteren, je kunt het melden en voor jezelf opkomen, [en zeggen] 'Ik ga niet in angst leven of je grove gedrag accepteren.'
Je schrijft over het omgaan met body-shamers en online trollen. Hoe ga je om met de negatieve opmerkingen?
Door de jaren heen heb ik zeker een dikkere huid gekregen. Als ik nu iets zie, lach ik of zeg ik: 'Die persoon heeft zijn eigen problemen.' Als ik me niet super zelfverzekerd voel, bel ik mijn moeder of een vriend en ze zullen me oppompen. Een van mijn vrienden vertelde me: 'Als je haters hebt, doe je iets goed.' Dus dat is geruststellend en een coole manier om dat om te draaien en jezelf op te rapen. Onthouden dat er één slechte opmerking is en duizend goede, is altijd geruststellend.
U zei dat u oorspronkelijk bent opgeleid om zowel actrice als zangeres te worden. Je speelt nu in de aankomende film Hoge verwachtingen. Hoe kwam dat?
Het is een levenslange droom voor mij om in een film te spelen. Na zoveel jaren auditie doen en trainen kreeg ik eindelijk een rol en niet eens zomaar een rol, maar een droomrol. Ik ben in Atlanta om mijn eerste film te filmen, een drama. De producenten en schrijvers van de film achtervolgden me, ze wilden me vanaf het begin. Ze hebben me verschillende keren gevraagd om auditie te doen, maar [met] tegenstrijdige schema's kon ik niet. Ze namen nog een keer contact op en bij de gratie van God was ik in Miami aan het repeteren voor mijn headliner solo-tour. De schrijver/producent was toevallig in Miami.
Ik deed auditie via Skype met de andere hoofdrolspeler, Taylor Grey. Ik heb de rol. Dat was natuurlijk zo'n triomfantelijk moment om een rol te krijgen. Maar waar de film over gaat en de reis van mijn personage en het andere personage raakt me. Het voelt speciaal, zinvol, doelgericht. Ik huilde toen ik het script voor het eerst las. Het is een van de beste ervaringen die ik ooit heb gehad met een project. De cast en crew zijn meer dan ongelooflijk, er is een speciale magie en familieband.
Je bent met je solomuziek in tal van genres gedoken, van Latin tot pop, van disco tot kerstliederen. Waar brengt je nieuwe muziek je naartoe?
Ik heb hard gewerkt in de studio. Ik denk dat het volgende hoofdstuk meer een elektronische en dansvibe heeft. Ik ben zo opgewonden omdat er voor het einde van het jaar nog veel meer nummers uitkomen. Dat is de richting waar ik van hou en waar ik echt in gedij, en waar ik me echt mee verbind. We hebben nu echt muziek nodig die leuk, opbeurend en energiek is. Ik hoop dat deze liedjes mensen kunnen versterken en [hen] een goed en zelfverzekerd gevoel kunnen geven, zelfs in hun slaapkamer thuis.
![Cast van ‘The Sisterhood of the Travelling Pants’ herenigd [FOTO]](https://maiden.ch/img/celebrity-news/26/sisterhood-traveling-pants-cast-reunites.jpg)
