JAMES BAY PRAAT 'ALS JE OOIT VERLIEFD WILT ZIJN' + MEER [EXCLUSIEF]

In dit exclusieve interview vertelt James Bay over zijn nieuwe album 'If You Ever Want to Be in Love', zijn muzikale invloeden en meer.

welke maat is beyonce in jeans

Michelle McGahan

Instagram: @MaiD Beroemdheden

De stem van James Bay is van het soort dat pijn doet van de ziel, tot de rand gevuld met rauwe emotie.

Als je de nieuwe single &aposIf You Ever Want to Be in Love&apos (van zijn nieuwe EP, &aposLet It Go&apos) van de 23-jarige Britse singer-songwriter nog niet hebt gehoord, laat ons dan de eerste zijn om je te adviseren om je oren een gunst en luister. Op herhaling.

Toen de langharige muzikant onlangs langskwam om het personeel van MaiD Celebrities te ontmoeten, konden we het niet laten om met hem te praten over &aposIf You Ever Want to Be in Love&apos, zijn songwritingproces -- en zijn invloeden. Bekijk hieronder het interview.

Kun je ons het verhaal vertellen achter je meest recente single, 'If You Ever Want to Be in Love'?

Er zit een verhaal achter, maar het gaat eigenlijk om een paar verschillende ervaringen en scenario's. Ik wilde heel graag [van huis weggaan] toen ik 18 was, en ik verhuisde ongeveer 2-3 uur weg ... Plotseling was ik me echt bewust van het gevoel elke keer als ik naar huis ging, terug naar de stad waar ik opgroeide. in. Als [ik mijn vrienden uit mijn geboorteplaats zie] weer, was er altijd dat gesprek dat we allemaal terug zijn in deze stad -- het was een kleine stad. We kwamen samen en een van de verhalen tussen dit alles is altijd: ik zag dat meisje met wie ik iets aan de hand had en het ging echt een beetje uit de hand en werd uiteindelijk niets omdat we allebei naar een andere gingen delen van het land.' Sommige mensen hebben dat gevoel van wat als? en dat lichte gevoel van spijt dat ze zijn verhuisd. Dus het nummer verwijst een beetje naar dat hele deel van je leven waar je weggaat en wanneer je terugkomt om te bezoeken, er zijn van die dingen die je doen denken Wat als ik niet was weggegaan? Er zijn die herinneringen, misschien zijn ze er nog steeds. Of misschien ben je ook teruggekomen om te bezoeken en gaat het om een toevallige ontmoeting tussen twee mensen die op dezelfde plek begonnen, weggingen en weer terugkwamen.

Was er een bepaalde artiest of een bepaald nummer waarvan je denkt dat het je er echt toe heeft aangezet om de gitaar op te pakken en te beginnen met leren?

Het was een nummer van een band genaamd Derek and the Dominos (met Eric Clapton erin), en het nummer was 'Layla'. En toen ik 11 was, hoorde ik die riff en het deed me meteen naar de gitaar gaan.. Tegelijkertijd was dit toen YouTube op het internet werd geboren, dus ik kon één man typen en een heleboel aanbevolen video's krijgen van een heleboel andere jongens - Jimi Hendrix, Stevie Ray Vaughan. [Voor mij] was het gitaar vóór de teksten vóór de zang en zang en de melodieën, op die manier. Dus dat was een soort nummer waardoor ik de gitaar oppakte, maar het is veel van die muziek die ervoor zorgde dat ik het deed.

Kun je ons iets vertellen over je songwritingproces? Je zei dat de gitaar voor jou altijd op de eerste plaats kwam, dus is dat nu nog steeds zo?

Mijn songwritingproces is pijnlijk. Songwriting is briljant. Het is heel leuk - als het werkt. Het is ook echt moeilijk. Je merkt dat je haren splijt en letterlijk je haar uittrekt, terwijl je probeert te beslissen wat de juiste tekst is, wat de juiste melodie is, al dat soort dingen. Maar het komt veel van de gitaar voort, voor melodieën voor mij … Het gaat allemaal om gaan zitten en iets vinden en rommelen. Als iets je raakt of je beweegt. Ik breng letterlijk het grootste deel van mijn leven door met rommelen op de gitaar. De laatste tijd ben ik wat meer aan het rommelen met piano's. Maar ja, ik zit daar met een gitaar en ik speel gewoon. De hele tijd gooi je gewoon dingen in je hoofd over wat er aan de hand is.

Ik schrijf over persoonlijke ervaringen. Ik schrijf over dingen die mij zijn overkomen en de mensen om me heen, dus je houdt deze antenne gewoon omhoog en kijkt uit naar dingen die je kunt zeggen. Dingen die mij hebben geraakt en dat soort dingen. Veel liedjes gaan over persoonlijke ervaringen. Een paar van hen gaan eigenlijk over één ding in het bijzonder ... Soms gaan ze meer over gevoelens voor een reeks gebeurtenissen die zich in de loop van misschien een jaar hebben afgespeeld [en] die een moment in je leven vertegenwoordigen. Mijn songwritingproces, en misschien dat van heel veel andere mensen, is gewoon een soort samensmelting van emoties en zo om muziek te maken. Het is een beetje simpel en tegelijkertijd heel ingewikkeld en, zoals je kunt zien, ongelooflijk moeilijk uit te leggen.

Bekijk de video van James Bay's &aposIf You Ever Want to Be in Love'

Is er één songtekst, of misschien de tekst van een liedje in het algemeen, waarvan je zou willen dat je die had geschreven?

Ja, er zijn er maar weinig. Er is veel van Joni Mitchell: ik zou een kist van je kunnen drinken en ik zou nog steeds op de been zijn in haar nummer 'Case of You' is briljant. Ik hou van [die] teksten. Maar Bill Withers is zo simpel: leun op me als je niet sterk bent. Die tekst doodt me elke keer. Ik denk dat 'You've Got a Friend' van Carole King slechts een van die tijdloze, ongelooflijke [liedjes] is … Ray LaMontagne ... Er is zijn lied genaamd 'Jolene&apos: Ik vond mezelf met mijn gezicht naar beneden in een greppel / Drank in mijn haar en bloed aan mijn lippen en een foto van jou met een foto van mij in de zak van mijn spijkerbroek is gewoon heel goed. Hou van dat.

Heb je een favoriete songtekst die je zelf hebt geschreven?

5'2 en 5'7 hoogteverschil

In 'If You Ever Want to Be in Love' vind ik het tweede couplet heel goed ... En er is een nummer genaamd 'Scars', dat ik nog niet heb uitgebracht. Ik hou van de teksten in die liedjes. Ik heb niet het gevoel dat ik een specifieke heb. Dat is me al een paar keer eerder gevraagd en ik vergeet eigenlijk al mijn teksten. Maar het doet me gaan, uh, wat heb ik geschreven? En ik kan me nooit meer dan een paar woorden herinneren. Dat zijn enkele algemene gebieden waar ik echt heel trots op ben - veel teksten in 'If You Ever Want to Be in Love' en dit nummer 'Scars' ook.

Grappig genoeg, de brug in ['If You Ever Want to Be in Love'], daar ben ik best trots op omdat ik dat nummer een soort demo ging maken, denkend dat het af was en dat gedeelte niet bestond en ik zat in de metro in Londen en ik dacht het hele ding in de metro. Ik was een beetje in paniek over het feit dat ik dit nummer moest gaan opnemen. Ik had niet het gevoel dat het af was en het heeft dit andere gedeelte. En ik had niets anders te doen dan me zo hard mogelijk te herinneren wat ik in mijn hoofd had bedacht. Dus ja, daar ben ik trots op.

Het album waar je aan hebt gewerkt, komt dat dit jaar uit?

Het komt volgend jaar uit. Er zullen tussen nu en dan andere dingen aan de hand zijn. Ik werk aan mijn eerste album, mijn debuutalbum, dat is gewoon een enorme ervaring. Deze dingen zijn moeilijk te omschrijven als de gelukkigste dagen van mijn leven, omdat het soms zo frustrerend was. Je moet beslissen hoe je deze nummers een tijdje in steen wilt zetten. Het was gewoon dit enorme moment in mijn leven, want aan de ene kant, sinds ik 11 jaar oud was, toen ik voor het eerst een gitaar oppakte … gewoon verliefd geworden op muziek in het algemeen, heb ik naar al mijn favoriete muziek gekeken en geluisterd. artiesten zijn en worden superhelden voor mij. En nu loop ik misschien wel min of meer hetzelfde pad. Wat hopelijk begint met het maken van een album, waarvan ik hoop, hout aanraken, gaat lukken. Het was een behoorlijk gekke tijd. Ik bedoel, de studio is belachelijk. Het was ongelooflijk. En de ervaring van het werken met geweldige muzikanten.

Heb je voor dit album met andere artiesten mogen samenwerken?

Ik wilde dat het helemaal van mij was. Zoals ik al zei, ik schrijf vanuit een soort diep vanbinnen en ik teken en schilder ook, dus als kunstenaar was het een behoorlijk persoonlijke ervaring van zelfexpressie. Maar … ik maak ook een album voor niet voor mij. Het is een beetje voor iedereen om ernaar te gaan luisteren, dus je moet er op een gegeven moment een einde aan maken. Je moet het gewoon klaar noemen, wat moeilijk is.

Je muziek is in een ander genre dan gewone pop, maar luister je naar popmuziek? Laat je je inspireren door wat er op dit moment populair is op de radio?

Natuurlijk. Ik ben een grote fan van - we hadden het net over het nieuwe album van Kelis is een moordenaar. Ik ben een grote Beyonce-fan. Ik ben een grote fan van Justin Timberlake. &aposJustified&apos was geweldig. Het recente album is echt goed en ik hield vooral van 'Mirrors'. Ja, ik hou van dat spul. Het is geweldig. Het is als niet van deze wereld. Als groot, nogal bombastisch, briljant. Als klein kind was ik geobsedeerd door Michael Jackson. Ik ben in al die dingen.

Zach Gilford en Taylor Swift

Is er iemand die verrassend genoeg invloed heeft op je muziek?

Michaël Jackson. Hij creëerde slechts enkele van de grootste momenten ooit op het podium. Ik weet niet hoe je het wilt noemen, mainstream popmuziek of zoiets, maar de beste versies daarvan raken je. Ze laten je gaan. ‘Man in the Mirror’ live in 1988 moet een van de beste ervaringen in de popmuziek ooit zijn geweest. Dus ja, al dat spul inspireert me. Ik zag onlangs hoe Bruno Mars het Super Bowl-optreden deed op YouTube. Wauw…. Het is net alsof het een grote show is en het is zo professioneel. Het is geweldig. Dat spul inspireert mij ook.