Lady Marmalade, 15 jaar later: The Triumph of Pop Diva Solidarity

'Lady Marmalade' is een popdiva-solidariteitslied dat de tand des tijds heeft doorstaan. Het nummer, dat vijftien jaar geleden werd uitgebracht, blijft resoneren met fans en is een krachtig volkslied geworden voor vrouwen overal ter wereld. Het nummer bevat een all-star line-up van vrouwelijke artiesten, waaronder Patti LaBelle, Christina Aguilera, Lil 'Kim en Mýa. De teksten gaan over empowerment en samenkomen als vrouwen om onze seksualiteit en kracht te vieren. Sinds de release is 'Lady Marmalade' gecoverd door talloze artiesten en is ze te zien geweest in films en tv-shows. Het blijft een van de meest populaire liedjes aller tijden, en de boodschap van vrouwelijke solidariteit is vandaag de dag net zo relevant als vijftien jaar geleden.

Samantha Vincenty

Getty-afbeeldingen

Het is precies vijftien jaar geleden dat Christina Aguilera, Lil Kim, Mya en Pink hun Missy Elliott en Rockwilder gecoproduceerde Lady Marmalade-cover uitvoerden tijdens de MTV Movie Awards 2001. Zeggen dat bij het opnieuw bekijken van de clip elke artiest 'aan de top van zijn kunnen' wordt gevonden, zou betekenen dat het vanaf daar allemaal bergafwaarts ging - een uitspraak waar de artiesten en hun fans waarschijnlijk bezwaar tegen zouden hebben - maar het moment bevestigde het record van het nummer. hitparade, en blijft veel gedenkwaardiger dan Rode molen!, de Baz Luhrmann-film waarvoor het is opgenomen.

heeft bruno mars tatoeages

De uitvoering, die in wezen de door Paul Hunter geregisseerde videoclip nabootst, is iconisch om redenen die verder gaan dan de rockachtige heruitvinding van het nummer. Zeker, hun outfits waren sexy, op een manier die diende als anachronistische promo voor Luhrmanns enige iets minder anachronistische film. De kunstenaarsensembles, schaars gekleed in netkousen, teddybeertjes en metallics uit de vroege jaren, met haar en make-up opgestoken tot 11 (duizend), belichaamden burlesk in elke definitie van het woord: het was zowel een opzwepende uitvoering als een komisch overdreven imitatie van een.

Door het ontwerp waren zowel het lied als de enscenering een ware parade van Top 40-koninginnen, en elk kreeg wat toekwam toen ze door de hartvormige lichten naar buiten vlogen - eerst Mya met haar gezaghebbende rijzweep, daarna Pink (denk aan pre-antennezijden Pink?), gevolgd door Lil Kim die rapt in babyroze betoverende lingerie en ten slotte Christina Aguilera en haar stormachtige stem. Het is moeilijk om niet op te merken dat Xtina de grootste entree maakt en toevallig een zeer tiara-achtig hoofddeksel draagt, en het feit dat dit naar verluidt de bedoeling van Team Xtina was vanaf de sprong, was het vlampunt voor een jarenlange vete met Pink.

[A&R exec] Ron Fair kwam binnen. Hij zei tegen niemand van ons 'hallo' en zei: 'Wat is het hoogtepunt? Wat is het meest zingende deel? Christina gaat die rol op zich nemen, vertelde Pink in een aflevering uit 2009 van VH1's Achter de muziek . En ik stond op en zei: 'Hallo! Hoe is het met je? Leuk dat je jezelf voorstelt. Ik ben roze. Die rol zal ze niet spelen - ik denk dat dat is waar de f—n meeting over gaat.&apos'

Terwijl die er lijkt te zijn geen liefde verloren tussen Pink en Aguilera, wordt het feit dat een mannelijke platenbaas het conflict aanwakkerde, vaak over het hoofd gezien in de overlevering van fanboards die voorstander is van een diva-verhaal waarin er maar één koningin kan zijn en hoopvolle mensen zich bitter verdringen om de topstatus. In 2016 wordt dit onsterfelijke idee - dat relaties tussen vrouwelijke popsterren voortdurend vervat zijn in rivaliteit, schaduw en afgunst - vaak uitgepakt op #staywoke Twitter en door beide sites, waaronder deze en de sterren zelf . Maar in 2001 was het concept van vier sterke, getalenteerde solo-actvrouwen die schouder aan schouder / kousenband aan kousenband met elkaar stonden voor een knock-out optreden, helaas verbluffend. Het versterkte ook de ongekende prestaties van het nummer.